In Mijn Levensbericht laat een ouder het verhaal van zijn of haar leven na aan de kinderen.
Als je als ouder te vroeg wegvalt uit het leven van jouw kind, blijven er naast het gemis altijd vragen over. Tijdens het opgroeien komen telkens weer nieuwe vragen boven drijven. Was mijn moeder ook zo’n liefhebber van muziek? Zette mijn vader zich ook zo in tijdens de les op school? Of liep hij liever de kantjes ervan af (net als ik)?
Natuurlijk zal de ouder die er nog wèl is zo veel mogelijk over de ander vertellen, aangevuld met verhalen van grootouders, andere familieleden en goede vrienden. Maar het verhaal rechtstreeks uit de mond van vader of moeder zélf horen , dat kan niet meer.
Het vastleggen van het gesprek op beeld voegt veel toe. Naast wat er gezegd wordt, geeft ook de mimiek, de woordkeus, de intonatie lading en betekenis. De gebaren, de stem en de manier van kijken en lachen, brengen het verhaal tot leven.