Documentairemaker Gisèla Mallant kwam op het idee van Mijn Levensbericht na een verzoek van Gerard Bisschop. Een vader, die graag wilde dat er een film werd gemaakt over zijn zoon Emiel en voor diens twee jonge kinderen, voor later. Emiel had een hersentumor en is daar inmiddels aan overleden. Voor zijn achterblijvende vrouw en kinderen is zijn levensbericht van grote waarde.

De impact van het interview op Emiel was indrukwekkend. Er viel een last van zijn schouder. Voor zijn gevoel had hij met deze film een belangrijke stap gezet in de nalatenschap voor zijn kinderen. Deze eerste ervaring was aanleiding om over het levensbericht te praten met professionals uit de zorg. Uit deze gesprekken bleek dat een levensbericht kan helpen bij de rouwverwerking van de kinderen. En dat het ook op latere leeftijd voor hen van grote betekenis kan zijn.

De ervaringen met het eerste levensbericht en de levensberichten die erop volgden hebben geleid tot het oprichten van de stichting Mijn Levensbericht in mei 2018.